Maruti Celerio Service and Maintenanace Cost




Car First Service – Things to know for 1st Servicing of your Car:

We bought Maruti Celerio last month and recently completed 900km. Now it was turn of first serving of car. We all know Maruti is well known for it’s service.

Maruti has multiple options to do servicing:
1. Visit maruti workshop
2. Pick up and drop facility.
3. Service at door step( Mobile van servicing)

It depends on you which option to use.
First Service Cost
First Service is performed within 1 month or 1000 Kms – common with most of the manufacturers. Generally, its the cleaning and vehicle inspection with screws tightened up during first Service.

There are no Labor costs and no Parts cost unless you need to replace something.

Extra service cost:

They called me up to inform that there is no Cabin Air Filter and you need to fit it.Its recommended fitment to be done during the 1st Service itself. They charge me 350/-.

Continue reading

Solution for receiving AdSense Payment in India




Google does Adsense payment by Wire transfer in India to Indian Adsense Publisher Accounts. It requires filling of SWIFT-BIC code which is not available for every Bank in India which causes Payment Problems to the Publishers.

What is swift code?

  • Swift stands for The Society for Worldwide Inter bank Financial Telecommunication (SWIFT) (also known as ISO 9362, SWIFT-BIC, BIC code, SWIFT ID or SWIFT code.
  • It is a standard format of Business Identifier Codes approved by the International Organization for Standardization (ISO).
  • It is a unique identification code for both financial and non-financial institutions.
  • SWIFT and BIC codes are basically the same.The SWIFT code is 8 or 11 characters.

Solution for receiving Adsense Payment in India even if SWIFT Code Not available:

  • Fill up all the details in the Payment settings page except Swift code , it consists of following fields:
  • Account holder Name
  • Bank Name
  • Account Number
  • IFSC Code

Adsense Payment Method
Now to obtain Swift Code or Swift-Bic code visit https://www.theswiftcodes.com/india/ link.





Check whether your Bank Branch has SWIFT Code or not,if its present simply enter the Obtained Swift Code , else simply fill in the Nearest Main Branch Swift Code of the Same Parent Bank as that of yours, if the SWIFT-Code of your Branch is not available.

In India,SWIFT Code is used only to perform Foreign currency to Rupee conversion. Hence using any of the Parent branch SWIFT Code ensures the SWIFT Code bank branch being used as a bridge to convert and transfer money to our Local branch which uses the IFSC Code and then to our Accounts located in the IFSC Code branch.




How to Apply for Driving License Online in India




Getting driving licence is/was very tedious process in India. You need to visit RTO office with all the documents needed. And if you are lucky, your application will be processed.

Now Ministry of Road Transport and Highways have come up with new online system to Apply Online for Driving License, Apply Online for Learner Driving Licence and Apply Online for Permanent Driving License. The name of website is www.sarathi.nic.in.

This will enable users to apply for the licence online, pay its fee and take the driving test at the authority’s office. Additionally, applicants will also be able to keep track of their licence via SMS updates.

 

How to obtain a learning Licence:

Sarthi Licence

 

  • Go to https://sarathi.nic.in:8443/nrportal/sarathi/HomePage.jsp
  • Click on “New Learner Licence” on the left panel
  • You will be directed to Instruction Page.
  • Click on “Proceed to Download form on your computer”.
  • NewLicence pdf gets downloaded.
  • Open the application and fill all the Desired details required in the Driving License Form.
  • Submit the Application and Take Printout of the receipt.
  • Carry the Printout and all the necessary Document required on the appointment day like (Photos, Address Proof, Age
    Proof, Identity Proof).

Note : If there is any issue with acrobat reader( PDF reader) refer https://sarathi.nic.in:8443/nrportal/sarathi/Browser/pdfHelp.html for doing Adobe Reader Settings To be Done at Client Side.




Other screen shots of Sarathi.nic.in:

SarthiInstructions

 

SarathiOnlineAppFormSarathiOnlineAppFormLastPage

 

 

Documents required for Learning Licence:

  • Address Proof
    • Passport, Voter id card, LIC Policy, Electricity bill
  • Age Proof:
    • School Certificate, Birth Certificate, Pan card
  • 1 Photographs
  • Medical Certificate (self declared)





Test Details:

  • Applicants who already  have either a valid driving licence or a valid learner licence for a different class are EXEMPTED from the preliminary
    test, while applying for a new Learner Licence for a different class.
  • Either there will be written test of multiple choice objective type questions or sometimes oral test will be conducted.
  • They have also started ONLINE computer based tests in few Offices.
  • Some of the states have started scheduling of appointments to appear for preliminary test as per convenience.
  • If failed in the LL Test, the applicant can reappear for test on the next day on wards.

Syllabus For Preliminary Test:
Traffic signs and signals, rules of the road regulations made under the Section-118 of Central Motor Vehicle Act
Validity of Learning License:
The Learner’s licence is valid through out India for a period of 6 months only.




A very nice article written by Nana Patekar in his blog

एक पिढी शिक्षण घेऊन गाढव बनली आणि आता नवी पिढी शिक्षण घेताना रेसचा घोडा बनत आहे.

परीक्षेत १००% पाहिजेत, कराटे क्लासमध्ये Black बेल्ट मिळवायचा आहे.
त्यानंतर Dance क्लास attend करायचा. भगवतगीता स्पर्धेत जायचं आहे. श्लोकांचा अर्थ कळला नाही तरी ते तोंडपाठ करायचेच.
कारण first prize मिळालंच पाहिजे !!
मग drawing competition असते. तिथून बाहेर निघाला की चालला तबला वाजवायला… संगीत विशारद बनायला.

Albert Einstein बनवून देणाऱ्या Multi -National School आल्या. पण Albert हा Einstein बनण्यासाठी शाळेत गेला नव्हता.
एक अमिताभ बनला तर हजारो acting school उभ्या राहिल्या. पण अमिताभ अभिनेता बनण्यासाठी कोणत्याही School मध्ये गेला नव्हता.
आता लवकरच मोदी तयार करणाऱ्या शाळा उभ्या राहतील. आणि पालक लाखो रुपये फी भरून त्यात मुलांना पाठवतील.
आज मुलाच्या शिक्षणासाठी जेवढा खर्च एका वर्षाला होतो, तितके रुपये त्याच्या पालकांना संपूर्ण शिक्षण घेण्यासाठी सुद्धा लागले नाहीत.

आता शाळा सुरु केल्या आहेत investors नी. मागणी तसा पुरवठा ह्या तत्त्वावर. पालकांना आपल्या मुला-मुलीला रेसचा घोडा बनवायचं आहे,
ही मागणी पाहून जास्तीत जास्त अभ्यास मुलांच्या डोक्यात कोंबायला सुरुवात केली. दप्तराचं आणि पालक-शिक्षकांचं अपेक्षांचं ओझं वाहणारी मुले म्हणजे
चालती बोलती प्रेते बनत चालली आहेत.
जरा शुद्धीवर आली की “what is square of 12?” असं विचारून त्यांचं बालपण चिरडून टाकतात.

श्री मोदी ह्यांनी मुलांना एक प्रश्न विचारला होता-”
तुमच्यापैकी किती जण घाम गळेपर्यंत खेळतात?” तेव्हा एकाही मुलाने हात वर केला नाही.
कारण आता मुले AC मध्ये जन्म घेतात, AC मध्ये वाढतात. चिप्स खातात, soft ड्रिंक पितात आणि mobile वर game खेळत बसतात.
ऊन, पाऊस, वारा ह्याच्याशी संबंध येत नाही.
पडणं-लागणं, खेळात हरणे माहीतच नाही. School bus आली नाही तर शाळेपर्यंत चालत जाण्याची ताकद मुलांमध्ये नाही.
वय वर्ष ६ पार होत नाही तर डोळ्याला चष्मा लागतो. हात पायांच्या एक तर काड्या होतात नाहीतर लठ्ठपणा वाढतो.
कारण शारीरिक कष्ट संपले आणि Modified food starch, maltodextrin, hydrolyzed corn gluten, disodium inosinate/ guanylate, yeast extrac, hydrolyzed soy protein मिसळलेले पदार्थ खाणे सुरु झाले. ह्या ingredients ची खासियत म्हणजे ते मुलांच्या पोटात शिरून जास्त काळ टिकतात आणि पोटातील पोषके शोषून घेतात. मुलांची
hormonal आणि जैविक वाढ रोखतात.
ज्यामुळे मुले दुबळी होत जातात. हे घटक पिझ्झा-बर्गरमध्ये असतात.
म्हणून भारत लवकरच diabetes चे सर्वाधिक रुग्ण असलेला देश बनणार आहे. सोबत इतरही विकार येत आहेत.

शेंगदाणे, चणे, रवा, तांदूळ, बाजरी, सुका मेवा आणि फळे ह्यात घातक ingredients नसतात.
लापशी, सातू, शिरा, पोहे किंवा अंड्याचे घरी बनवलेले पदार्थ मुलांना उत्तम पोषण पुरवतात.
ते मिळत नसल्यामुळे मुलांची शारीरिक वाढ नीट होत नाही. प्रतिकार क्षमता संपते. मग vitamins , DHA , minerals देणारे product विकत आणून ते खायला
देतात. वास्तविक, शरीर हा जगातील सर्वात मोठा कारखाना आहे. ह्याच शरीराला योग्य आहार, कष्ट मिळाले तर कुठेही तयार न होऊ शकणारं रक्त
तयार होतं. साध्या भाज्या,अस्सल भारतीय जेवण मिळालं की शरीराची यंत्रणा स्वतः काम करते.
म्हणून ताज्या भाज्या, भाकरी खाणारी आणि मिनरल्स, calcium , proteins माहीत नसलेली माणसे १०० वर्षे जगली
आणि हे माहीत झालेली माणसे फक्त ६० वर्षे जगतात…तेही अनेक रोग सोसत, औषधे घेऊन !!

खेळ, व्यायाम, भटकंती आणि दर्जेदार वाचन न केल्यामुळे मुलांना मानसिक कमतरता जाणवते.
संघर्ष माहीत नसतो आणि team work कळत नाही. मित्र फक्त WhatsApp , face बुक वर भेटतात. प्रत्यक्ष भेट नाही.
सुख-दुःखाची देवाण-घेवाण नाही आणि मित्राचा-मैत्रिणीचा मानसिक आधार नाही. दिलखुलास हसणे आणि ओक्साबोक्शी रडणे मानसिक आरोग्यासाठी चांगले असते. ह्या दोन्ही
क्रिया मुलांना करता येत नाहीत. आपोआपच, जरा मनाविरुद्ध घडलं की लहान मुले-मुली आत्महत्या करतात. बरीच एकुलती एक मुले दुसर्याशी जमवून घेण्याची सवय नसल्यामुळे
पुढे लग्न झाल्यावर वर्षभरात घटस्फोट घेतात. ज्या मुलांना बहीण नसते, चांगली मैत्रीण नसते त्यांचा स्त्रियांकडे पाहण्याचा दृष्टिकोन संकुचित बनतो.
ह्या उणिवांचा शिक्षणात विचार केलेलाच नाही. भारतीय शिक्षण पद्धत सर्वांगीण नाही हे शिक्षण तज्ज्ञ सांगत होते तोवर शिक्षणाचा धंदा सुरु झाला. मोठे उद्योजक, पुढार्यांनी
शाळांमधून गुंतवणूक करून शिक्षण संकल्पनेला धूळ चारली. एखादी स्त्री गरोदर राहिली तर जन्माला येणाऱ्या जीवाच्या admission ची तयारी सुरु होते.
कृष्णाला जन्मण्याआधी मारायची तयारी मामाने केली होती. आता मुल जन्माला येण्याआधी त्याला रेसचा घोडा बनवायची तयारी सुरु होते. आता मुलाने बोलायला सुरुवात केली
की थेट E =MC square म्हणायचं बाकी राहिलं आहे.

अशी मुले सर्व formula पटापट म्हणून दाखवतील पण स्वतःचा formula कधीही शोधू शकणार नाहीत. guitar शिकतील पण स्वतःची संगीत रचना करू शकणार नाहीत.
लता मंगेशकर, सचिन तेंडूलकर, मेरी कोम ह्यांचं अनुकरण अचूक करतील. पण स्वतःची ओळख निर्माण करणार नाहीत.

कारण त्यांना फक्त अनुकरण करायला शिकवलं जातं. जगायची कला, गीत-संगीतातील आनंद, निसर्ग संपदेची भव्यता, नव्या संकल्पनांची निर्मिती, जुन्या विचारांचा आधार,
साहित्य ह्याला बाजारू किंमत नसल्यामुळे फक्त जे विकलं जातं तेच ज्ञान मुलांना मिळतंय, त्यात ते पारंगत होत आहेत. काही जणांना campus मध्ये दर महिना ४ लाखांपेक्षा जास्त
पगार असणारी नोकरी मिळतेय….पण त्यात देशाचं नाही, भांडवलदारांच हित साधला जातंय. पुढची पिढी मोठी पदवी मिळवेल पण न स्वतः जगण्याचा आनंद लुटू शकतील,
न दुसर्याला जगण्याची मजा मिळू देतील…

अगदी हाच धोका ओळखून जपानमध्ये शाळेत AC लावत नाहीत. तिथे मुलांना घोकंपट्टी पेक्षा practical वर भर देतात. वृक्ष-वेली स्वतःच अन्न स्वतः तयार करतात त्या
प्रक्रियेला काय म्हणतात?…असे प्रश्न विद्यार्थ्यांना न विचारता शाळेत व बाहेर भाजी लावायला शिकवतात.
त्या रोपांची-वेलींची जोपासना करायला लावतात.
“निप्पोन technology ” ने केलेल्या तपासणीत म्हटलं आहे की शाळेच्या आवारातील वेलींमुळे तापमान चार अंश कमी झालं आहे.
आणि मुले पाना-फुलांसोबत भावनिक नातं जोडू लागली आहेत. जर्मनी मुलांना Transference शिक्षण देते.
तिथे लहान मुलांची बोटे नाजूक असतात हे लक्षात घेऊन दुसरीपर्यंत लेखन करू देत नाहीत.
पाचवीपर्यंत practical चालतं आणि त्यानंतर विद्यार्थी बँक कर्मचारी बनेल की हवाई सेविका, प्रशासन सांभाळेल की कुशल कामगार होईल ह्याची सतत तपासणी होते.
दहावीनंतर फक्त त्याला आवडणाऱ्या क्षेत्राचं प्रशिक्षण देतात. सगळे एकदम science मध्ये भरत नाहीत. अनावश्यक विषय शिकवत नाहीत. चीन हा cycle प्रेमी देश
४ वर्षाच्या मुलांना cycle चालवण्याचं शिक्षण देतो. त्यानंतर theory कमी आणि प्रत्यक्ष कृती शिकवतात.

प्रत्येक विद्यार्थी उद्या देश चालवणार ह्याचा विचार Netherlands सारखा देशही करतो. एकाच विद्यार्थ्यावर सगळ्या विषयांचा मारा करत नाहीत. चारी दिशांनी अनेक विषय
आणि क्लासचा मारा सोसण्याचे काम भारतीय विद्यार्थ्यांना करावे लागते.

शिक्षण काय असतं?
रवींद्रनाथ टागोर काय म्हणतात पहा. टागोरांची “शांतीनिकेतन” शाळा झाडांखाली भरत असे. पक्ष्यांची किलबिल ऐकू येई.
एकदा टागोर झाडाखाली बसले होते. चार विद्यार्थी त्यांच्या समोर पुस्तकात डोक खुपसून बसली होती.
आणि उरलेली बरीच मुले खेळत-बागडत होती.
कोणी झाडावर चढला होता, कोणी फुलांचा सुगंध घेत फिरत होता.
तेवढ्यात एक पालक तिथे आले. पाहतात तर काय…गुरुदेव शांतपणे बसले होते आणि फक्त चार मुले पुस्तकात डोके खुपसून बसली होती व इतर मुले हसण्यात-नाचण्यात रमली
होती. सुटा-बुटातील पालक महाशय टागोरांना म्हणाले-“या नाचणाऱ्या-बागडणार्या मुलांच्या भवितव्याची तुम्हाला चिंता वाटत नाही का?”
टागोर म्हणाले-
“चिंता वाटते, पण नाचणाऱ्या-बागडणार्या मुलांची नाही तर पुस्तकात तोंड खुपसून बसलेल्या मुलांची.
ही मुले खेळण्या-
बागडण्याच्या वयात मोठ्या माणसांसारखी वागत आहेत. ही मुले लहान वयात प्रौढ झाली आहेत. प्रौढ तर मीसुद्धा अजून झालो नाही.
खरं तर मलाही झाडावर चढावं असं वाटतं. पक्ष्यांशी बोलावंसं वाटतं. भरपूर खेळावंसं वाटतं. पण माझं शरीर आता साथ देत नाही. “
टागोर जगण्यासाठी शिकवत होते. आता शिकण्यासाठी जगावे लागते. जास्त ज्ञान, जास्त कला घेऊन मुले धावत असतात.

आणि पालक त्यांच्यावर पैसे लावतात ! मग एक रेस सुरु होते
आणि जगायचं राहून जातं !!

Lay man’s Thinking – Nice message




An engineer in a car manufacturing company designs a world class car.
The owner is impressed with the outcome and praised him a lot.
While trying to bring out the car from the manufacturing area to the office they realized that the car is few inches taller than the entrance.
The engineer felt bad that he didn’t notice this one before creating the car.
The owner was amazed on how to take it outside of the manufacturing area.
The painter said that they can bring out the car and there will be a few scratches on top of the car that he will do the tinkering later on.
The engineer said that they can break the entrance and after taking the car out, they can cement it.
The owner was not convinced with any ideas and felt like it is a bad sign to break or scratch.

The watchman was watching all the drama and slowly approached the owner.
He wanted to give an idea if they had no problem.
They wondered what this guy would tell them that the experts could not give.

Watchman said that The car is only a few inches taller than the entrance so if they release the AIR in the tyre, the height of the car will be adjusted and can be easily taken out.

Everyone clapped!!

LESSON :
Don’t encounter problems from the expert point of view.
There is always a LAYMAN point that will gives the best solution in a given point of time…
••••••• •••••••• •••••••••

Life issues are also same.

Many a time a friend’s entrance door fall short by few inches, we feel taller!!
Release some air (ego) and adjust the height.
Think simple…
Do simple…
& Live simple.




Steve Jobs Last words




स्टीव्ह जॉब्जचे अखेरचे शब्द –

व्यावसायिक क्षेत्रात मी उत्तुंग यशाची शिखरं गाठली…
इतरांच्या दृष्टीकोनातून माझं आयुष्य आणि यश हे समानार्थी शब्दही झाले…

तरीही, माझ्या कामाव्यतिरिक्त, आनंद जर म्हणाल तर तो मला क्वचितच मिळाला. अखेरीस काय तर, ज्याला मी सरावून गेलो ती माझी संपत्ती माझ्यासाठी केवळ एक सत्यपरिस्थितीमात्र बनून राहीली.

आज या क्षणी, आजारपणामुळं अंथरूणाला खिळलेलं असताना मी माझं सारं आयुष्य आठवून पहातोय. ज्या प्रसिद्धी आणि संपत्तीला मी सर्वस्व मानलं आणि त्यातच वृथा अहंकार जपला ते सगळंच आज मृत्युद्वारी उभं असताना धूसर होत असल्याचं आणि म्हणूनच निरर्थकही असल्याचं मला प्रकर्षानं जाणवतंय.

आज क्षणाक्षणानं मृत्यु जवळ येत असताना, हिरवा प्रकाश दाखवणारी अन् आयुष्यमान वाढवणारी वैद्यकीय उपकरणं माझ्या अवतीभवती दिसत असताना, त्यात असलेल्या यंत्रांचा ध्वनीही मला ऐकू येत असताना, निकट येत असलेल्या मृत्युदेवतेचा श्वासोच्छवासही मला जाणवतोय…

आता माझ्या लक्षात आलंय, भविष्यासाठी पुरेल एवढी पुंजी साठवून झाल्यानंतर, संपत्तीव्यतिरिक्त इतर काहीतरी अधिक महत्वाचं आपण करायला हवं असतं:
त्यात कदाचित् नातीगोती जपणं किंवा एखाद्या कलेसाठी वेडं होऊन जाणं किंवा तारूण्यात पाहिलेल्या एखाद्या स्वप्नाचा पाठपुरावा करणं असं काहीतरी असू शकतं…

सातत्यानं केवळ धनसंचयाच्याच मागे धावण्यामुळे माणूस ‘आतून’ फक्त आणि फक्त पिळवटतच जातो…अगदी माझ्यासारखा…

परमदयाळू परमेश्वरानं आपल्या प्रत्येकाला इंद्रियं दिलीयेत ती इतरांच्या अंत:करणातल्या प्रेमाची जाणिव व्हावी यासाठीच…संपत्तीनं निर्माण होत असलेल्या आभासांच्या आकलनासाठी निश्चितच नव्हे.

आयुष्यभर मी जी संपत्ती, मानमरताब कमावले ते मी कदापिही सोबत नेऊ शकणार नाही…केवळ प्रेमामुळे माझ्या आयुष्यात निर्माण झालेल्या सुखद स्मृती मात्र नक्कीच नेऊ शकेन.

तिच तर खरी संपत्ती…जी आपल्यासोबत येते, आपली पाठराखण करते, आपल्याला बळ देते आणि अंती मार्गदर्शन करेल असा आपल्यापुरता प्रकाशकिरणही देऊ करते.

हजारो मैल विनासायास प्रवास करण्याची शक्ती प्रेमामधे आहे आणि त्यासोबतीनं येणारं जगणंही मग अमर्याद होऊन जातं.

हवं तिथे जा…हवी ती उंची गाठा. हवं ते प्राप्त करण्याची क्षमता आपलं ह्रदय आणि या दोन हातांमधे असते.

जगात सगळ्यात महागडा बिछाना कोणता असतो ते ठाऊक आहे?…”आजारपणाचा बिछाना” …

आपली गाडी चालवण्यासाठी चालक भाड्यानं मिळतो, आपल्यासाठी पैसे कमावून देणारे कर्मचारीही नोकरीला ठेवता येतात…पण आपलं आजारपण सहन करण्यासाठी आपण इतर कोणालाही-कधीही नेमू शकत नाही.

हरवलेल्या वस्तूही सापडू शकतात. पण एकच गोष्ट अशी आहे की जी एकदा हातातून निसटली की कोणत्याही उपायानं पुन्हा मिळू शकत नाही…आणि ती असते “आपलं आयुष्य”.

शस्त्रक्रीयेच्या टेबलावर असलेल्या व्यक्तीच्या मनात ‘आपलं केवळ एकच पुस्तक वाचायचं राहिलंय’ ही जाणिव असते…ते पुस्तक असतं “निरोगी जगण्याचं पुस्तक”.

सध्या तुम्ही आयुष्याच्या कोणत्याही स्थितीतून-वयातून जात असलात तरीही, एक ना एक दिवस काळ अश्या वळणावर आणून उभं करतो की समोर नाटकाचा शेवटचा अंक लख्खपणे दिसू लागतो.

सर्वांवर प्रेम उधळत जा…

स्वत:कडे दुर्लक्ष करू नका…स्वत:च स्वत:चा आदर ठेवा. इतरांनाही आदराने व प्रेमानं वागवा.




Trip to Buleshwar Temple Pune




At Buleshwar there is mahadev temple and is one of the best anciest temple around Pune.The carving on the walls and the structures here are very inspiring. Bhuleshwar temple is a wonderful place for a weekend outing during monsoons or in winters.
It is situated on top of hill and road going there is steep. You need to cross ghat to reach there. After crossing ghat you will see a road to right after few kilometers.
Make sure your vehicle condition is good and have experienced driver.

In shravan month, people do visit this place and you will see small shops for pooja material and pedas. If you are lucky, u can get prasad as well.
You can also plan meal outing there. Bring tiffin from home and can have lunch in Buleshwar vanrai.

Distance from Pune to Buleshwar Temple:
The distance of Pune to Buleshwar Temple is around 60Km. Pune to yavat is 50 KM and from there 10 KM to right. It is on Pune solapur highway. Just 2 Km before Yavat there is right turn for Buleshwar temple. From highway it is 10 Km inside. Keep looking for Buleshwar mandir sign before Yavat.

Buleshwar temple Map:

BuleshwarTemple




Duration:
Bhuleshwar is a nice option for a short half day trip out of Pune.

History of Buleshwar Temple:
Temple was built during the period of 1230 AD during Yadava Rulers. The fort on which the temple is situated is called as Mangalgad. Black basalt rock was brought to construct this temple which is different as compared to surrounding brownish color basalt which has high percentage of calcium.The fort was constructed in 1629 by Murar Jagdev who, in 1630, looted Pune. He then built the fort to keep a watch on the city

Other Option:
Theur Ganpati on Pune Solapur highway.

Things to remember:
To avoid traffic and to reach temples on time, it is better to start your journey early in the morning.
Crowded on shravan sundays and mondays and Mahashivratri.
Bring tiffen from home and can have lunch in Buneshwar vanrai.
As road to temple is small and stiff, make sure person driving has good experience.




Ashtavinayak darshan from pune




Ashtavinayak means 8 ganpatis and they are located in Maharshtra near Pune region. All the eight ganpati idols are believed to be swayambhu i.e., self originated. Each temple has its own history.

Ashtavinayak darshan from pune total distance:
The total Ashtavinayak tour distance from Pune comes to around 650 – 700 KM.If you plan to visit temples in their religious sequence then distance will be more.It is believed to be for completion of Ashtavinayak Yatra visit the first ganpati after visiting all the eight ganpati’s again, to complete the yatra.

Ashtavinayak yatra by Religious sequence:
Day One: Start from Pune
1. The Moreshwar Temple, Moregaon
2. The Siddhivinayak Temple, Siddhatek
3. The Ballaleshwar Temple, Pali
4. The Varadavinayak Temple, Mahad
487 KM

Map    1:

Ashtavinayk3

Day Two
5. The Chintamani Temple, Theur
6. The Girijatmaj Temple, Lenyandri
7. The Vighnahar Temple, Ozar
8. The Mahaganapati Temple, Ranjangaon

250 km
Again visit 1.The Moreshwar Temple, Moregaon to complete your Ashtavinayak Yatra.
370 KM

Map 2:

Ashtavinayk4




Ashtavinayak yatra Shortest route from Pune:
Day One: Start from Pune
1. The Moreshwar Temple, Moregaon
2. The Siddhivinayak Temple, Siddhatek
3. The Mahaganapati Temple, Ranjangaon
4. The Chintamani Temple, Theur
You can come back to Pune
255 km

Map 3:

Ashtavinayk1

Day Two
5. The Vighnahar Temple, Ozar
6. The Girijatmaj Temple, Lenyandri
7. The Ballaleshwar Temple, Pali
8. The Varadavinayak Temple, Mahad
Back to Pune
325 KM

Map 4:

Ashtavinayk2
List of Ashtavinayak Ganpati and there names:
Morgaon – Moreshwar,
Ranjangaon – Mahaganpati
Theur – Chintamani
Lenyadri – Girijatmak
Ojhar – Vighneshwar
Siddhatek – Siddhivinayak
Pali – Ballaleshwar
Mahad – Varad Vinayak

Things to remember:
Some Temple trust provides lunch from 12 noon to 2 noon at nominal cost.
You can stay near temple at Bhakta Nivas at nominal cost. Best Bhakta Nivas is at Ozar. It is besides river and has great view.
Girijatmaj temple, lenydri is administered by central government which closes at 6.30 in evening. Varadavinayak temple at Mahad is always open. Other temples close at 10 pm.
Girijatmaj temple, lenydri is in the mountains. It has 350 steps. It takes more than an hour to climb and get down. (total 1 hour 15 minutes).
To avoid traffic and to reach temples on time. It is better to start your journey early in the morning.